Deprecated: Required parameter $options follows optional parameter $loglevels in /home/nnicb8877/domains/nnic.nl/public_html/libraries/rokcommon/RokCommon/Logger/Joomla.php on line 33

Deprecated: Required parameter $category follows optional parameter $loglevels in /home/nnicb8877/domains/nnic.nl/public_html/libraries/rokcommon/RokCommon/Logger/Joomla.php on line 33
Vooruit denken
Ed's Blog
Ed's Blog is een verzameling van artikelen met de visie en opmerkingen van NNIC's eigenaar/adviseur Ed Meester. Heb je een vraag, reactie of een leuk idee voor een volgend blog artikel? Neem dan snel contact met ons op!

Vooruit denken

Te vaak betrap ik mezelf er op dat ik niet vooruit denk. Stilstaan of in het verleden denken is gepast voor bewuste momenten, maar niet in het dagelijks leven. Want leven is bewegen, iets dat stilstaat in plaats en tijd is niet. Het hier en nu is een resultaat van het verleden, maar het verleden is niet nu en hoeft morgen niet te zijn, terwijl verleden, heden en toekomst onlosmakelijk verbonden zijn op een manier waarbij jezelf jouw toekomst meebepalen kunt.


Schaatsen

Zoals zovelen weten, ben ik groot liefhebber van de schaatssport en ik ben de techniek aan het leren. Vastberaden en proberend de beste leerling te zijn boek ik gestage progressie. Op de ijsbaan was ik laatst bezig om uit te puzzelen hoe er meer voorwaartse beweging te ontwikkelen uit de slag op het rechte eind en zo begon ik te beseffen dat hierin een vergelijking met het leven gevonden wordt. Vervolgens sprak een clubgenoot met een mooie techniek er over dat hij zichzelf moest blijven dwingen ‘vooruit te denken op het ijs’, waarna ik besefte hoe geschikt de schaatsslag op het rechte eind is als kapstok voor dit onderwerp.

 

Leven in het moment

Een gemiddelde mindfullness-coach of goeroe zal er terecht op wijzen dat je in het moment wilt leven, want wat heb je nu -op dit moment- aan gisteren of volgend jaar, je leeft tenslotte hier en nu. Ik kan niet meer beamen dat het goed is om bewust te zijn van het hier en nu en hierin het leven te laten plaatsvinden. Toch blijkt enkel deze benadering onvoldoende. Want om je leven te reduceren tot het hier en nu -ook al is er aandacht voor het verleden en de toekomst- levert me een alledaagse leegheid op die mij althans geen voldoening schept.

Eigen levensfilosofie

Gelukkig kies ik mijn eigen weg en bouw ik actief aan m’n eigen systeem van denken, geholpen door zoveel geweldige denkers uit de oudheid tot aan de tegenwoordige tijd. En niet te vergeten diegenen die me met het delen van hun overwegingen en gedachten al zo vaak de goede richten op hebben geholpen.

Het hier-en-nu is niet alles

Ik sta dus op een punt waarin ik vastgesteld heb dat een systeem van het leven in het moment, het hier en nu, onvoldoende blijkt om actief bij te (blijven) dragen aan m’n groeiend geluk en het denken richt zich er op om te beschouwen wat nu een volgende bewustwording is. Hierbij vind ik het interessant en verstandig om te begrijpen hoe we het verleden, heden en de toekomst aan elkaar koppelen, niet enkel door de factor tijd, maar ook door beweging.

Uit de comfortzône stappen

Populair op dit moment lijkt de uitspraak te zijn om ‘ uit de comfortzône te stappen ‘, in het kader van het veranderen en daarbij vooral ‘ beter worden ‘. Ik heb het nu al zo vaak gehoord en heel eerlijk gezegd snap ik er niks van. Voor mij veronderstelt het namelijk dat de staat waarin men verkeert ‘ verkeerd ‘ is maar tegelijk ‘ comfortabel ‘ en vervolgens veronderstelt het uit de comfôrtzone stappen een terugkeer naar die staat en het heeft dan ook nog iets dat het uit de gewone staat stappen iets heel vervelends met zich meebrengt. Dit lijkt me ongelofelijk onprettig en waarom zou ik mezelf zoiets aan willen doen? 

Het lijkt mij beter om stabiel en gestaag te bouwen vanuit een systeem van goede, eigen vaste waarden en geholpen door bewezen briljante denkers en ideeën en op die wijze persoonlijke vooruitgang te boeken. De befaamde Seneca schrijft dit ook al rond vijftig jaar na het begin van onze jaartelling in brief II van ‘ Letters from a Stoic ‘ en wanneer het logisch en juist is, lijkt me er pakweg 2000 jaar later geen reden voor om dit advies dan in de wind te slaan.

De valtechniek - de kunst van het schaatsen die te leren is

Terug op de ijsbaan. Een korte uitleg is noodzakelijk. De schaatstechniek die je de professionals ziet gebruiken heet ‘valtechniek’ en die naam is er in essentie op gebaseerd dat je de zwaartekracht gebruikt als hulp van je eigen kracht om meer snelheid te kunnen ontwikkelen – danwel met minder kracht meer snelheid te maken of houden.

Het afzetbeen – het hier en nu

Op het ijs is de afzet vrijwel haaks op de richting waarin je gaat en je hebt steeds eigenlijk alleen het been op het ijs dat voor de afzet zorgt. Hierbij laat de schaatser zichzelf vallen terwijl hij met z’n spieren kracht zet, eenvoudig uitgelegd. Ik vergelijk dat afzetbeen met het leven in het moment, het hier en nu. Je leeft volop en gebruikt de natuur en je krachten om vooruitgang in je leven te bereiken.


Het bijhaalbeen - het verleden en de toekomst

Wanneer je nu met één been op het ijs wilt zijn, heb je een been over. Zodra het niet langer lukt om op het afzetbeen te blijven staan, want immers, er is een punt waarop je echt gaat vallen, dan komt het andere been erg van pas. Dat been zet je precies onder je het punt waar je lichaamsgewicht zich bevindt en zo val je net niet. Het einde van de slag – de mogelijkheden- is bereikt en het is tijd om te wisselen van been – je voelt vast de vergelijking wel- .

Maar wat nu met het been waarop je zojuist aan het afzetten bent geweest? Dat wordt nu het bijhaalbeen. De positieve actie van dat been bevindt zich in het verleden en het lijkt wel ballast voor je lichaam, immers je zet nu af op je andere been. Toch heb je wat aan dat been – het verleden – want dat been gaat in die schaatstechniek met een horizontale cirkelbeweging achter het lichaam terug richting het afzetbeen. Het been kan heel even ontspannen en het transformeert van het verleden naar de toekomst, want nog heel even en het wordt weer het afzetbeen. Een goede of een slechte actie van dat been in het verleden (de afzet was wel of niet goed of slecht) is goeddeels vergaan maar een klein deel resteert, maar toch, er resteert iets dat meegenomen wordt.

Voorwaartse beweging – op naar de toekomst

Waar de zwaartekracht wordt gebruikt om te vallen blijkt er nog meer mogelijk te zijn. Met het bijhaalbeen dat naar voren zweeft, gaat de zwaartekracht meehelpen om een voorwaartse beweging te helpen. Het bijhaalbeen – het verleden – zweeft naar voren en geholpen door de zwaartekracht geeft het – met de bizar precieze besturing vanuit de hersenen- een voorwaartse beweging mee totdat het precies onder het lichaamsgewicht landt en het been het lichaamsgewicht overneemt van het andere been.

Het verleden en de toekomst zijn samengekomen in het heden en het verleden heeft meegeholpen de voorwaartse beweging van de toekomst mee te nemen in het heden.

Begrijpen is het begin van mogelijkheden ontdekken om te gebruiken

Niet eerder besefte ik zo goed hoe het verleden-heden-toekomst aan elkaar verbonden zijn door de beweging. Denkbeeldig kan je er een touw tussen verbinden. Alles dat leeft beweegt. De kunst is om het juiste verleden dat zetje mee te geven naar de toekomst, om in een heden er op een positieve wijze nut van te ondervinden. De toepassing van deze gedachte lijkt in eerste instantie zo abstract, maar toch valt het mee. In eenvoudige vorm laten de schaatsers zo goed zien dat een in eerste instantie nutteloos been al snel weer nut gaat krijgen en bovendien mogelijkheden met zich meebrengt om makkelijker vooruit te komen.

Vooruitgang essentieel?

Sommige mensen zullen misschien wel betwijfelen of het altijd maar zo nodig is om vooruitgang te boeken. Een schaatser zou tenslotte ook kunnen beslissen om op het bankje te blijven zitten, benen gestrekt. Zichzelf niet uit te putten. Maar die schaatser zou die schaatser niet zijn wanneer hij niet het verlangen had om te schaatsen, ongeacht of hem dat nu uitput of niet. Schaatsen is wat die schaatser zo graag doet. En het leven is niet anders.

Elke volgende stap op ons pad nemen we een gedeelte van het verleden mee richting de toekomst, daar in het hier in nu.

Ik zou me zorgen maken wanneer ik niet meer vooruit zou willen…..!

Voetnoot:

Schaatser Shani Davis, houder van 8 wereldrecords, is een man die ik vermeldenswaardig vind in dit verband. Vanuit een arme wijk in Chicago begonnen met rolschaatsen en die zijn leven naar succes heeft gebracht. Een man die zijn leven niet in het teken gesteld heeft van maar een deel van de schaatssport, maar verandering heeft doorgevoerd in zijn carrière. Veranderen wanneer het kan en misschien ook wel noodzakelijk is om het persoonlijk nagestreefd succes te behalen. Succesvol in shorttrack maar gekozen voor langebaanschaatsen en overgestapt naar sprint. Twee keer goud en twee keer zilver op de Olympische Spelen. In maart 2009 Sven Kramer gepasseerd in de Adelskalender.

 Ik vind Davis een inspiratie, naast bewondering voor zijn fabuleuze bochtentechniek. Een man die veel bereikt heeft en daarbij niet nagelaten heeft nieuwe paden in zijn terrein te verkennen en daarin succesvol te zijn.

 

december 2017